คัดลอกจากเว็บไทยดูฯ :
ความเห็นที่ : 5 เมื่อ : 16 ธ.ค. 2547 เวลา 01:51 น. ตอบโดย dicky
"..ก่อนจะลาจากไปใจยังคิดยังผูกติดกับ 'เอิร์นนี่'
ไปตามศรยังคิดถึงยังห่วงหายังอาวรณ์จากบทกลอนมีแต่ เอิร์น ชั่วนิรันดร์"เอิร์น
อ่านทวนซ้ำตามองเห็นแต่หมอกขาวๆ
ทุกสิ่งคล้ายหยุดเคลื่อนไหวมีแต่หยดน้ำที่ไหลพร่างพรูออกจากดวงตาทั้งสองข้างเอิร์นเห็นภาพคราวที่ดินสอฯ
และเพื่อนๆ กำลังอวยพรให้เธอเดินทางเข้ากรุงเทพโดยสวัสดิภาพ.."ตุบ ตุบ ตุบๆ ตุบ ดับ"
เอิร์นได้ยินเสียงรถจอด รีบปาดน้ำตาบนใบหน้าwinny: พี่กลับมาแล้วค่ะ ซื้อของมาเยอะเลยล่ะ อ้าว
ทำไมน้องเอิร์นมานั่งอยู่นี่ แล้วเลื่อนลอยไปไหนเนี่ย เลื่อนลอย ๆๆเอิร์น:
เลื่อนลอยเค้าออกไปข้างนอกค่ะพี่ ยังไม่กลับเข้ามาเลยค่ะwinny: ต๊าย ตาเลื่อนลอยนี่ เชื่อเค้าเลย
น้ำท่าก็ไม่จัดหามาให้น้องเอิร์น ว๊า เอางี้ เดี๋ยวน้องเอิร์นไปพักที่ห้องพี่ก่อน
อาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว แล้วลงมาช่วยพี่จัดหากับข้าวทานกันนะwinny จูงมือเอิร์น พาขึ้นชั้นบน
เอิร์นเดินตาม มองไปรอบๆ แล้วคิดในใจว่า ห้องพี่ winny จะต้องเต็มไปด้วยตุ๊กตาหมีพู แน่ๆ เลย..?
ความเห็นที่ : 6 เมื่อ : 23 ก.พ. 2548 เวลา 21:32 น. ตอบโดย FamE_E2
ความเห็นที่ : 7 เมื่อ : 6 มี.ค. 2548 เวลา 13:05 น. ตอบโดย ดินสอวรรณกรรม
แต่งต่อ..หลังจากค้างมานาน อิอิ ชาว E.club ทุกคน ว่างๆ ก็ช่วยกันแต่ง story กันด้วยเน้อ....ณ
โรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพ winny : ทนหน่อยนะจ๊ะ น้องเอิร์น ห้องพี่น่ะ อยู่ชั้นบนนู่นแน่ะ
อาแป๊ะนี่สิ บอกให้สร้างลิฟท์ มันก็บอกไม่มีงบ งกจริงๆเลยเอิร์น: ไม่เป็นไรค่ะ เอิร์นพักได้
ดีซะอีก จะได้ออกกำลังกายด้วยไงจ๊ะ เอิร์นยิ้มให้พี่ winny ระหว่างเดินขึ้นบันไดwinny :
แหม...เราเนี่ย จริงๆเลยนะ ตัวเล็กแบบนี้ยังจะไหวเหรอพี่ winny พูดยิ้มๆ winny : อ๊ะ
ถึงแล้วล่ะจ๊ะ ตามสบายนะจ๊ะ น้องเอิร์นพี่ winny
พูดอย่างเอ็นดูเอิร์นเงยหน้ามองหมายเลขสีทองที่ติดไว้บนประตูห้อง ที่พี่ winny กำลัง ไขกุญญแจเปิดอยู่
391 เอิร์นอ่านทวนหมายเลขระหว่างมองป้ายอยุ่นั้นwinny : น้องเอิร์นเหม่ออะไรจ๊ะ
สงสัยติดนายเลื่อนลอยมา นี่จ๊ะห้องพี่เอง ตามสบายนะจ๊ะ สาวน้อยเอิร์นเดินเข้ามาให้ห้องพี่ winny
อืม...เป็นห้องที่กว้างขวางมากทีเดียว แถมสะอาด ดูเป็นระเบียบเรียบร้อย
ห้องตรงนั้นน่าจะเป็นห้องของพี่ winny สินะ เพราะว่าเธอสังเกตุเห็นว่า มีป้ายสลักไม้ เป็นคำว่า winny
อยู่ด้วย ถัดจากห้องพี่ winny เป็นตู้โชว์ ตรงกับที่เธอคิด ตุ๊กตาหมีพูน่ารักหลายตัวนั่งอยู่
และมีรูปพี่ winny และ เลื่อนลอย อยูในกรอบสวยงามwinny : น้องเอิร์นจ๊ะ เดี๋ยวหนูอาบน้ำอาบท่านะ
เดี๋ยวพี่จะทำอาหารมาให้ พี่ทำอาหารอร่อยนะ จะบอกให้ เดี๋ยวน้องเอิร์นชิมแล้วจะติดใจ พี่ winny
พูดอย่างใจดี เอิร์นได้ยินอย่างนั้นเลยยิ้มกว้างเอิร์น : เอางี้ดีกว่า
เดี๋ยวเอิร์นช่วยพี่ทำอาหารแล้วกันค่ะ แล้วค่อยไปอาบน้ำ
เพราะว่าที่โคราชเอิร์นฝึกทำอาหารได้ตั้งหลายอย่างนะwinny: เอ้า ตามใจเราล่ะกัน พี่ทำทุกวัน
ไม่มีลูกมือหรอก เจ้าเลื่อนลอยมันก็ไม่ได้เรื่องและแล้วสองสาวจึงทำอาหารด้วยกัน แม้ว่าจะคิดถึงโคราช
แต่พอมาอยู่กับพี่ winny ก็ทำให้เอิร์นหายเหงาไปได้เยอะทีเดียว
ความเห็นที่ : 8 เมื่อ : 13 มี.ค. 2548 เวลา 17:49 น. ตอบโดย เลื่อนลอย
" โหย พี่ฉองคนนี้แอบนินทาเรา เด๋วเราจะแกล้งซะห้ายเข็ดเอ.. แต่ตอนนี้ชักจะหิวแล้วสิเรา ..หอม ๆ ๆ
กลิ่นหอม ชวนกิงน่าดูอดจัยว้ายก่องเด้อ จัยเด้อ รอให้ท้องอิ่ม เจอทีเด็ดเราแน่ ฮี่ฮี่
"'เลื่อนลอย' อมยิ้มคิดในใจ หูข้างหนึ่งแนบติดประตูห้อง 391 !
ความเห็นที่ : 9 เมื่อ : 30 เม.ย. 2548 เวลา 02:20 น. ตอบโดย ดินสอวรรณกรรม
เทส!! ...เงียบจังเยยย...ขอโปรโมตหน่อยล่ะกัน หลังจากดองมานาน ยังไงก็ถ้าพี่ๆเพื่อนๆแวะมา
แล้วบอร์ดเงียบๆนะคะ ว่างๆก็ช่วยกันต่อ ฟิค เรื่องนี้หน่อยเน้อ...ค้างมานานแว้วอ่า....สู้ๆนะคะ
อยากให้พวกเรากลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาเหมือนเดิม...รักคนอ่าน Earnny Club จงเจริญ !!!!!!!!
ความเห็นที่ : 10 เมื่อ : 5 พ.ย. 2548 เวลา 17:27 น. ตอบโดย ตาปวด
ฉันไม่รู้ว่าเรื่องนี้ (สตอรี่อะไรก็สุดแท้แต่ ที่ทุกๆ คนร่วมกันแต่งร่วมกันอ่าน เบิกบานใจ)
มันจะจบลงอย่างไร หรือจะยังค้างคาอยู่อย่างนี้แต่นิยายทุกเรื่องต้องมีบทสรุปและจุดจบ
จะจบลงด้วยความแฮ็ปปี้หรือเศร้าสลดอย่างไร ก็ต้องจบ..ถ้าฉันยังมีแรงพอ
ฉันจะทำเรื่องนี้ให้ชมกันบนเว็บจะผูกเรื่อง เรียบเรียง และสรุปสุดท้าย ให้เธอได้ชื่นชมเผื่อว่า
สิ่งนี้อาจคือ..สิ่งสำคัญ ที่เรายังอยู่ด้วยกันสิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง
บอกได้แค่นี้จะรักหมดทั้งใจที่มี ให้มันตราตรึงอยู่ในใจเพื่อไปถึงวันลาจาก
..บางทีอาจจะทันเป็นของขวัญวันเกิดหรือว่าเป็นของขวัญวันปีใหม่ให้แก่เธอและพวกเราทุกๆ
คนถ้าฉันยังมีแรง..
ความเห็นที่ : 11 เมื่อ : 7 พ.ย. 2548 เวลา 14:04 น. ตอบโดย คนคุ้ยเคย
ลองสักตั้ง
นะน้องเขียนนิยายขยายความสวมบทบาทเหมือนใจมาดมุ่งหวังดังประสงค์แต่เรื่องจริงชีวิตคิดไม่ลงจะตั้งตรงต่อใ
ครไตร่ตรองดู หากอดทนมุ่งมั่นไม่หวั่นหวาด ก็คงอาจเป็นได้ไม่อดสู จงนอบน้อมถ่อมตนอดทนดู
เป็นคนสู้ที่หนึ่งจึงถึงชัย
ความเห็นที่ : 12 เมื่อ : 7 พ.ย. 2548 เวลา 18:50 น. ตอบโดย ตาปวด (ตอบ 3 ค)
อ่านแล้วครับคุณพี่ คืออัจฉริยะบุคคลจริงๆ
โดยเฉพาะทางด้านบทกลอนกลอนของคุณพี่แฝงด้วยพลังและเรื่องราวในทุกตัวอักษรหาอ่านได้ยากในยุคนี้และถ้ามีโอ
กาส อาจจะขอกลอนของคุณพี่มาประกอบการดังกล่าวแต่ก็อย่างว่าล่ะ ของอย่างงี้
มันอาจต้องแล้วแต่อารมณ์??ขอบคุณครับ
ความเห็นที่ : 13 เมื่อ : 8 พ.ย. 2548 เวลา 09:16 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย (ตอบ ตป.)
ขอขอบคุณคำคมอันกลมกล่อม
เหมือนหนึ่งน้อมดวงจิตพิศมัยหากชื่นชอบจะมอบอย่างจริงใจค่าเหนื่อยไม่คิดเงินเชิญบอกมาขอเพียงให้เกียรติก
ันจะปันแบ่งรีบจัดแจงจัดการแบบบานหน้า เหมือนดั่งหนึ่งพระรามง้อรอสีดา ปรารถนาเป็นมิตรไม่คิดแปร...
ความเห็นที่ : 14 เมื่อ : 8 พ.ย. 2548 เวลา 17:38 น. ตอบโดย ตาปวด (ชื่นชม 3 ค)
เฉียบ!!แหม "เหมือนดั่งหนึ่ง พระรามง้อ รอสีดา" แจ่ม! ช่างเปรียบเปรยเจงๆ คุณพี่โผมผมคิดว่า
อารมณ์กลอนของคุณพี่ในช่วงนี้ Peak สุดๆ
ความเห็นที่ : 15 เมื่อ : 9 พ.ย. 2548 เวลา 10:52 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
คำชื่นชมยกย่องประคองจิตค้นคว้าคิดคำหามาเสกสรรเป็นน้ำทิพย์ประโลมโสมส่องจันทร์สุดตื้นตันอิ่มเอมแสนเปรม
ปรีด์แม้นมุ่งมาดปรารถนาว่ามาเถิดพี่จะเปิดหัวใจให้สุขีมอบให้ด้วยใจจริงมิ่งไมตรีตาปวดมีอะไรไหว้วานเลย.
..
ความเห็นที่ : 16 เมื่อ : 9 พ.ย. 2548 เวลา 17:20 น. ตอบโดย ตป.
ขอเมล์คุณพี่ไว้ก่อนครับ โดยเมล์ไปที่ tapod_yb@hotmail.comแล้วถ้าหากมีอะไรที่จะต้องรบกวนคุณพี่
ผมจะได้แจ้งไปทางเมล์ครับขอบพระคุณครับอ่า.. และสำหรับทุกท่านนะครับ ช่วยๆ กันแต่งต่อเรื่องนี้(สะตอรี่
ออฟ คนที่เรารัก3) สักคนละนิด คนละหน่อย ก็ยังดีครับจะได้มีไอเดีย..หรือช่วยคิดเรื่องราวตอนจบให้หน่อย
จะหักเลี้ยวตกข้างทาง ขึ้นสวรรค์ หรืออย่างไรก็เขียนมาบอกกันบ้างนะอยากได้จริงๆ ไอเดียเก๋ๆ อ่ะ ..คุณ
Oshi อย่านิ่งเฉยจิ??
ความเห็นที่ : 17 เมื่อ : 10 พ.ย. 2548 เวลา 17:20 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
ช่วยกันคิดทวนนิดก่อนปิดฉากเริ่มต้นจากรำพรรณจำนรรเสียงจากเวทีประกวดอวดสำเนียงเดินข้างเคียงเวทีที่สตาร
์จากวันวานจนจวบควบวันนี้เกือบครบปีมวลมิตรมากมายหน้ารอฟังข่าวของเธอทุกเวลา ขอพรฟ้าอวยชัยให้แด่เธอ...
อารมณ์พาไป..
ความเห็นที่ : 18 เมื่อ : 11 พ.ย. 2548 เวลา 11:52 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย เคยคุ้นคน
มาอีกแย้วหากช่วยกันปันแบ่งแล้วแต่งแต้มมีคนแถมเติมนิดสกิดหน่อยพี่ช่วยติน้องช่วยก่อพอลงรอยทุกอย่างค่อย
เป็นไปไม่ยากเลยแต่หากขัดตัดทางมาขวางกั้นมุ่งประจัญฟังธงตรงเปิดเผยทางสำเร็จเสร็จสมเสร็จสมคงลมเชยเหมือ
นหนามเตยตำยอกช้ำชอกทรวง..
ความเห็นที่ : 19 เมื่อ : 12 พ.ย. 2548 เวลา 01:23 น. ตอบโดย ตป. (โพล)
นจริง.จริ๊ง.ง.งง ช่วยแต่งต่อกันหน่อยนะ แต่งเก่ง ไม่เก่ง ไม่เป็นไร น่ารักออก
พวกเราทั้งน้าน.น.นน์หน่า..นะ(ป.ล. ชอบหน้าไหน เลือกจิช่วยแต่งนิด แต่งหน่อย อย่างที่เราอยากให้เป็น
เฉยโลด มะสน แต่งจิๆ แต่เรามะแต่ง ..ไงดีหว่า..)..เทสเน็ตจากปากช่อง โคราช
ความเห็นที่ : 20 เมื่อ : 12 พ.ย. 2548 เวลา 10:52 น. ตอบโดย คนเหงา
ทำไมตอนนี้บอร์ดเหงาจังเลย แฟนคลับของ เอิร์นหายไปไหนกันหมดไม่เห็นเหมือนตอนแรกๆเลย
ก็ต้องขอฝากเราชาวเอิร์นนี้คลับกันหน่อย คืออยากให้เป็นเหมือนแต่ก่อนน่ะ เราชาวearnnyclub รักกัน
รักกัน
ความเห็นที่ : 21 เมื่อ : 12 พ.ย. 2548 เวลา 12:06 น. ตอบโดย เคยคุ้นคน
อย่าโกรธนะ...เหงาทำไมเหงาไปไร้ประโยชน์เรื่องปราโมทย์รื่นรมย์มีถมเถลองมีเพื่อนสิคะจะฮาเฮยิ้มฟันเกเหงื
อกหลุดน้องนุชเอย....
ความเห็นที่ : 22 เมื่อ : 12 พ.ย. 2548 เวลา 15:53 น. ตอบโดย เส้นหมี่
สุดยอดเหมือนเคยนะค่ะคุณพี่
ความเห็นที่ : 23 เมื่อ : 14 พ.ย. 2548 เวลา 09:55 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
ฝากไว้ให้คิดจากวัยเด็กแบเบาะเกาะนมแม่น่ารักแท้ตากลมผมสลวยจนเติบโตวัยสาวก้าวอำนวยแม่คอยช่วยประคองน้อง
หนูเอิร์นร้องประกวดโชว์เสียงสำเนียงเสนาะแสนไพเราะจับใจไม่ขัดเขินแนวลูกทุ่งฟังได้ให้เพลิดเพลิน"ส
ุรัตติกานต์ พรรคเจริญ"
เชิญท่านฟังเหล่าแฟนเพลงเงี่ยฟังนั่งเงียบกริบเหมือรูดซิปปิดปากฝากมนต์ขลังท่วงทำนองแสนเพราะเสนาะจังจนก
ระทั่งร้องจบแฟนปรบมือคุณโฆษกยกไมค์ให้เรากล่าวจึงรีบก้าวลุกยืนยื่นไมค์ถือพูดเสียงดังคนฟังต่างร้องฮือค
ำพูดคือม่วนอีหลีค่า
ขำกลิ้ง..........เป็นไปได้นะเรา ลืมสัญชาติไทยเล้ย..... คนฮาตรึม
ความเห็นที่ : 24 เมื่อ : 14 พ.ย. 2548 เวลา 19:20 น. ตอบโดย BEST
อ่านกลอนของคุณ คนคุ้นเคยแล้วมีความสุข สนุกจริง ๆนะคับบบบ
ความเห็นที่ : 25 เมื่อ : 15 พ.ย. 2548 เวลา 09:21 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย เลยคุ้นคน
ดีใจ
ที่....มีคนอ่านแล้วมีความมมสุขอ่ะเรื่องสนุกทุกอย่างที่ขวางหน้าเป็นเพราะว่าเราคิดจิตแจ่มใสแต่หากจิตติ
ดหมองครองหทัยมิทันไรหน้างอรอตีนกาเหมือนนักร้องนักแสดงที่แปลงโฉมคอยประโลมเอ่ยคำจำนรรหาให้เราฟังสำเนีย
งเสียงวาจาสุขหรรษาคราฟังช่างกระไร.....มีทั้งเพลงบทเศร้าจนเราโศกเรื่องของโลกหลายอย่างประดังเข้าทั้งเพ
ลงรักสมหวังเป็นดั่งใจร่ำร้องให้เพลงรอคอยง้อแฟน................งง...มั้ย ขึ้นต้นสนุก
ลงท้ายง้อแฟน.......
ความเห็นที่ : 26 เมื่อ : 15 พ.ย. 2548 เวลา 09:27 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
เรื่องสนุกทุกอย่างที่ขวางหน้าเป็นเพราะว่าเราคิดจิตแจ่มใสแต่หากหมองครองหม่นปนหทัยมิทันไรหน้างอรอตีนกา
...ขมวดคิ้วเขม็งขึงตึงขมับเพราะใจจับจ่อสอดส่ายหาคิดแต่เรื่องซึมเศร้าเหงาอุรามาเถิดมาคิดดีมีสุขเอย...
...
ความเห็นที่ : 27 เมื่อ : 15 พ.ย. 2548 เวลา 13:04 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
พอดีมันพิมพ์ผิด
เลยมาแก้ให้ถูก********เรื่องสนุกทุกอย่างที่ขวางหน้าเป็นเพราะว่าเราคิดจิตแจ่มใสแต่หากหมองครองหม่นปนหท
ัยมิทันไรหน้างอรอตีนกา...ขมวดคิ้วเขม็งขึงตึงขมับเพราะใจจับจ่อจ้องมองส่ายหาคิดแต่เรื่องซึมเศร้าเหงาอุ
รามาเถิดมาคิดดีมีสุขเอย......ต่อ อีก ถ้า จะดี เพราะ สมองกำลังไหลเอากาพย์ยานีไปอ่านอีกบท
เครียดนิดๆสรรพสิ่งไม่นิ่งอยู่ล้วนเดินสู่จุดสลายเกิดมาแล้วต้องตายเป็นจุดหมายท้ายชีวิหากแต่เมื่อเกิดมา
ควรรู้ค่าชีวิตนี้เร่งนำก่อกรรมดีให้เป็นที่ลือระบิลซากไม้สลายสูญทดแทนคุณเป็นปุ๋ยดินหากชั่วมั่วมลทินคง
หมดสิ้นค่าอินทรีย์อิอิ.......นี่มัน storry ot Surattikan ตรงไหนกัน.......ว่ามั้ย
แต่อันนี่น่าจะพอได้.....จากย่าโมเมืองประตูสู่อิสาณหวังพบพานสิ่งดีที่กรุงใหญ่เข้ากรุงเทพฯแดนเมืองเรือ
งวิไลเพื่อฝักใฝ่ชื่อก้องนักร้องดัง...ขึ้นเวทีขับร้องลองประกวดร้องโชว์อวดลูกคอสุดเสียงสังข์ให้ผู้คนมา
กมายหมายรับฟังตรึงติดยังดวงใจเปิดให้ทาง...เวทีโน้นเวทีรี่ประกวดถึงจะชวดรางวัลถูกทิ้งขว้างแต่ดัวยหวัง
จดจ่อมิจืดจางมือไม่วางห่างไมค์ใช้ร้องโชว์.... .
ความเห็นที่ : 28 เมื่อ : 18 พ.ย. 2548 เวลา 09:06 น. ตอบโดย Guest_Oshi
ความเดิม post ที่ 8" โหย พี่ฉองคนนี้แอบนินทาเรา เด๋วเราจะแกล้งซะห้ายเข็ดเอ..
แต่ตอนนี้ชักจะหิวแล้วสิเรา ..หอม ๆ ๆ กลิ่นหอม ชวนกิงน่าดูอดจัยว้ายก่องเด้อ จัยเด้อ รอให้ท้องอิ่ม
เจอทีเด็ดเราแน่ ฮี่ฮี่ "'เลื่อนลอย' อมยิ้มคิดในใจ หูข้างหนึ่งแนบติดประตูห้อง
391..................ต่อ..................................................................
เอ๊ะ...กระดาษอะไรอ่ะอยู่บนโต๊ะ นายเลื่อนลอยเหลือบเห็นนามบัตรที่เอิร์นได้มาจากคุณป้าบนรถประจำทาง
ทันใดนั้น ความคิดอยากแกล้งคนก็แวบขึ้นในหัวสมองอันเกเรเมื่อเห็นข้อความในนามบัตรใบนั้นคุณหญิงม้านภา
เดอะสตาร์กฤษฎีผู้อำนวยการประกวดร้องเพลงเดอะสตาร์....................................................
......ฮ้า มีเบอร์ติดต่อด้วยแฮะ เสร็จฉันล่ะ อิอิอิ
และแล้วแผนชั่วร้ายของนายเลื่อนลอยก็เริ่มขึ้น.......ฮัลโหล......สวัสดีครับ คุณหญิงม้า .........
ผมโทรมาสมัครร้องเพลงให้น้องสาวครับ.....ครับ ครับ ชื่อ เอิร์นครับ
.....ฮัลโล...ครับ.....เก่งมากครับ.......ครับ.........รับรองชนะแน่ครับ......ยังไงโทรมานัดวันเวลากับน้
องสาวผมด้วยนะครับ...........เบอร์นี้นะครับ........ อิ..อิ..อิ...เสร็จแน่ ยัยเอิร์น
แกล้งนินทาเราดีนัก ดีล่ะ จะทำให้หน้าแตกบนเวทีไปเลย อิอิอิ เลื่อนลอยคิดในใจ
เช้าวันรุ่งขึ้นท่ามกลางความสับสนอลหม่าน ขณะที่ winny กำลังพาเอิร์นไปสมัครเรียนที่มหาลัยชื่อดัง
เอิร์นวิ่งหน้าตื่นเข้ามาพี่ winny แย่แล้ว อยู่ดี ๆ ก็มีคนโทรมาบอกให้ไปประกวดร้องเพลง
ดูท่าทางเขาบิ๊กมากด้วย ทำไงดี แล้วทำไมเขาถึงรู้จักเอิร์นก็ไม่รู้ ทำไงดี ทำไงดี
หาาาาาาาา....อะไรนะ....เกิดอะไรขึ้น......คงมีใครแกล้งเธอแน่เลย ...อืมมมมม....แต่พี่ว่า ไหน ๆ ก็ไหน
ๆ แล้วอ่ะนะ ไม่เสียหลาย ลองไปดู winny พูดคืนนี้นะ พี่ winny ....ไม่ได้ล้อเล่นนะ งานใหญ่ด้วย
เอิร์นพูดด้วยท่าทีวิตกเออน่า .. เป็นไงเป็นกัน winny
พูดขึ้นตัดบท""""""""""""""&
;quo
t;""""""""""""""เอ้าอีกเฮือกเด
ียวจะจบแล้ว วันนี้ได้แค่นี้ก่อนนะ ฝากคนอื่นช่วยหน่อย อีกนิดเดียวให้มันโยงกับ star3 ไปเลย
ความเห็นที่ : 29 เมื่อ : 18 พ.ย. 2548 เวลา 10:31 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
โห โ อชิ....สงสายต่อไป เป็นทมยานตี..แน่เลย
เก่งนะ......เขียนแถลงแจงนิยายขายต่อ......บทบาทพอเข้าขั้นมันเต็มที่......มีตัวเอกเดินเรื่องคุยเฟื่องด
ี....".โอชิ" มี...กึ๋นในมากมายจัง...................โอ้แม่เจ้า....
ความเห็นที่ : 30 เมื่อ : 18 พ.ย. 2548 เวลา 13:15 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
เรื่องโยงใยไปถึงสตาร์3น่าติดตามสอดแทรกแนวแปลกมุกชื่อเลื่อนลอยคอยใครไม่สนุกไปรีบปลุกน้องเอิร์นเชิญออก
มา....
ความเห็นที่ : 31 เมื่อ : 18 พ.ย. 2548 เวลา 19:45 น. ตอบโดย เอาอีก พี่โอชิหนุกดี
เอาอีกๆ พี่โอชิ หนุกดีๆ มันส์พะยะค่าพวกเราช่วยกันหน่อย เข้าท่า เอาให้จบๆ ไปโลดผมขึ้นเรื่อง
Multimedia ภาพ "สตอรี่ออฟเอิร์น" ไว้แล้ว และจะทะยอยๆ ให้ชมกันเป็น Sampleสำหรับชุดใหญ่
ชุดเต็ม เอาไว้ชมพร้อมกันกับ "เอิร์น" เดอะสตาร์ ของพวกเรา 7 ธ.ค. นี้
(ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยนะ??)..เจียระไน
ความเห็นที่ : 32 เมื่อ : 19 พ.ย. 2548 เวลา 08:58 น. ตอบโดย นู๋อึ่ง
......แล้ววันนี้ทั้งวันเอิร์นก็ได้แต่นั่งคิด นั่งปรึกษากับพี่ winny ว่าจะเอายังงัยกับคืนนี้ดี
จะตัดสินใจไปประกวด หรือว่าไม่ไปดี และแล้วเอิร์นก็ฮึดสู้ขึ้นมา " เอาวะ เอางัยก็เอากัน ไหน ๆ
ก็ผ่านเวทีประกวดมาตั้งหลายเวทีแล้ว จะกลัวอะไรกับการประกวดครั้งนี้ล่ะ" เอิร์นจึงบอกกะพี่ winny
" พี่คะ นู๋ตกลงจะไปสมัครในการประกวดครั้งนี้ค่ะ" จิงเหรอน้องเอิร์น พี่ winny พูด
งั้นเราไปเตรียมตัวกันเลยมั๊ย แล้วเอิร์นจะเลือกร้องเพลงไรดีล่ะ "
เอิร์นชอบลูกทุ่งนะพี่ งั้นเอิร์นเลือกเพลงลูกทุ่งไปร้องดีมั๊ยอ่ะ "
พี่ว่าก็ดีเหมือนกันนะ เพราะถ้าเราชอบเพลงไหน
เราก็น่าจะทำได้ดีกว่า แล้วจะเลือกร้องเพลงอะไรไป Audition ดีล่ะ " เอิร์นชอบพุ่มพวงค่ะ
เอิร์นจะเอาเพลงพุ่มพวงไปร้อง พี่ว่าเพลงไหนดีล่ะ สาวนาสั่งแฟน สยามเมืองยิ้ม หรือว่า
นักร้องบ้านนอกดีคะ " พี่ว่า สยามเมืองยิ้ม ก็เพราะดีนะ ไหนเอิร์นลองร้องให้พี่ฟังซิ "
ได้ค่ะ จงภูมิใจเถิดที่เกิดเป็นไทย มิเป็นทาสใคร และมีน้ำใจล้นปรี่............." พี่ winny
ปรบมือ เพราะมาก ๆ เลยน้องเอิร์น อย่างนี้พี่ว่าเอิร์นต้องได้ผ่านเข้ารอบแน่ ๆ เลย "
แต่เอิร์นก็กลัวผิดหวังอ่ะค่ะพี่ " ไม่ต้องกลัวหรอกจ๊ะ
เราต้องเอาชนะตัวเราเองให้ได้...............แล้วก็ถึงเวลาที่เอิร์นจะต้องไปสมัครประกวดร้องเพลงในเวทีที
่ชื่อว่า THE STAR (ค้นฟ้า คว้าดาว) "พี่ winny เอิร์นกลัวจังเลย ทำไมคนมันเยอะขนาดนี้คะ "
ไม่ต้องกลัวหรอกน้องเอิร์น คนเหล่านี้เค้าก็มีความฝันเหมือนอย่างเรา เค้ายังกล้าที่จะมาสมัครเลย
ความกลัวมันจะทำให้เราไม่เชื่อมั่นในตัวเราเอง น้องต้องสู้นะ เพื่อตามหาความฝันของเรา " ค่ะพี่
เอิร์น จะสู้ให้ถึงที่สุด" อิอิ ได้เวลาทำงานแระ เด๋วมาต่อใหม่นะคะ.......
ความเห็นที่ : 33 เมื่อ : 22 พ.ย. 2548 เวลา 13:25 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
สู้ๆๆตามหาฝันบรรเจิดเพื่อเปิดสู่ช่องประตูเห็นดาวพราวส่องแสงดั่งปลาว่ายทวนน้ำเชี่ยวไหลแรงเพื่อหาแหล่ง
อาหารอันอิ่มพี...หากมัวกลัวหัวหดคงอดอิ่มรสลองลิ้มอาหารอันอิ่มหมีกล้าเถิดกล้ากล้าทำในสิ่งดีคงจะมีสักว
ันอันถึงชัย...เป็นกำลังใจนะ...
ความเห็นที่ : 34 เมื่อ : 25 พ.ย. 2548 เวลา 01:52 น. ตอบโดย ตาปวด
ลองขึ้นต้นเรื่องดูแล้ว (Sample)ไม่สำเร็จแฮะ ดูไม่ได้เรื่องยาก นาน และไม่เวิร์ค
http://www.geocities.com/earnthestar/er/02s.htmยอมแพ้ดีก่า
ความเห็นที่ : 35 เมื่อ : 26 พ.ย. 2548 เวลา 10:50 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
อ่าน่ะได้ขนาดไหนก็เอาขนาดนั้น....อย่าเพิ่งแพ้แม้มันไม่สำเร็จอย่าเพิ่งเข็ดวางมือไม่ทำต่อดั่งกรุงโรมสร
้างปีเดียวยังไม่พอขอเถิดขออย่าทิ้งกลิ้งตัวนอน...อดทนไว้สักนิดอย่าคิดแพ้ใจแน่วแน่จะชนะละถอดถอนดีกว่าท
ิ้งกลางครรภ์หั่นตัดตอนสิ่งสะท้อนย้อนกลับรับผลดี...ไม่ต้องต้องหวังเลอเลิศประเสริศสุดเหมือนสมมุติคือละ
ครของโลกนี้ย่อมปะปนคนชั่วมั่วโลกีย์ลองอีกทีคงดีนะน้องเอย.....อิอิ....."เราไม่ได้แพ้นะ
เพียงแต่เรายังค้นหาวิธีที่จะทำให้สำเร็จไม่ได้"
ความเห็นที่ : 36 เมื่อ : 26 พ.ย. 2548 เวลา 12:27 น. ตอบโดย Guest_Oshi
ต.ป. อย่าเพิ่งยอมอิ จะให้ช่วยอะไรว่ามาจะพยายาม ที่ทำไว้ก็สุดยอดนะ เข้าไปดูมาแล้ว (จริงๆ)
ความเห็นที่ : 37 เมื่อ : 26 พ.ย. 2548 เวลา 13:32 น. ตอบโดย winny
เป็นกำลังใจให้อีกคน สู้โว้ย..ตาปวด
ความเห็นที่ : 38 เมื่อ : 26 พ.ย. 2548 เวลา 13:42 น. ตอบโดย BEST
สู้สู้ สู้ตาย นะคราบบบบบบบบบบบบ
ความเห็นที่ : 39 เมื่อ : 26 พ.ย. 2548 เวลา 15:10 น. ตอบโดย ตาปวด
แอ่ะ! ช่วยส่งตอนท้าย(ตอนจบของเรื่องแบบหนุกๆ แฮ็ปปี้เอ็นดิ้ง) ปิดเป็นฟามลับ
มาให้อ่านหน่อยสิtapod_yb@hotmail.comยอมรับว่า อ่านเรื่องนี้ทั้ง 3 ภาค ชอบตอนที่คุณโอชิเขียนทุกๆ
ตอนอ่านไป ยิ้มไปเสมอๆยกให้เลย ถ้าเป็นกลอน ต้อง "พี่ตุ๋ย"ถ้าเป็นนิยาย ต้อง
พี่โอชิ!ขอบคุณทุกๆ ท่านครับ..บรรณารักษ์(เหลือแค่ 3-4 วัน จะปิดแผ่น ER อยู่แล้ว, จะทำได้รึ? )
ความเห็นที่ : 40 เมื่อ : 27 พ.ย. 2548 เวลา 21:57 น. ตอบโดย BEST
คุณตาปวดต้องทำได้แน่นอนครับ
ความเห็นที่ : 41 เมื่อ : 28 พ.ย. 2548 เวลา 11:04 น. ตอบโดย Guest_Oshi
นายตาปวด ส่งตอนจบของเรื่องไปให้ทาง e-mail แล้วนะครับ สามหน้าเต็ม ๆ
ทำให้เป็นฟามลับอย่างที่นายต้องการไง อิอิอิ เลยไม่ได้ post ในนี้ อ่านแล้วเป็นไงบอกด้วย
แก้ไขได้นะครับตามสบาย หลังจากนี้ขอไปตลุยงานของตัวเองก่อนนะ แล้วจะมาเยี่ยมใหม่
ความเห็นที่ : 42 เมื่อ : 28 พ.ย. 2548 เวลา 19:12 น. ตอบโดย ตาปิด
โอ๊ะ เอาจริงหรือเนี่ย?+~!..ว่าจะเข้ามาโพสว่า"พร้อมจะปิดแผ่น Earn, Retouchable แล้วครับ",
มึนตึบ, จะลองทำดูครับ?!?ไชโยๆ (แล้วอย่าลืมมาโพสให้น้องๆ พี่ๆ และเพื่อนๆ ได้อ่านกันเด้อ.อ.ออ์)
ความเห็นที่ : 43 เมื่อ : 29 พ.ย. 2548 เวลา 08:47 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
ตาหลก ไหม กลอนตาหลก อย่าคิดมาก
ในเรื่องที่ไม่ต้องคิด"ตาปิด"คิดคันคว้าเอามาเปิด"ตาปวด"เกิดมานะพยายาม"คนคุ้น
เคย"ก็เลยไม่ขอห้าม"โอชิ"ถามดีไหมโปรดไขคำ"วินนี่"ลุ้นหมุนตัวกลัวโดนติส่วน&am
p;qu
ot;best"สิอ่านไปกลับไม่ขำ"เส้นหมี่"พลอยสงสัยแต่ไม่จำ"นู๋อึ่ง"ทำไม่รู้หนูเด็
กเกิน... ส่วน "น้องหนึ่ง"
เพิ่งตื่นไม่ชื่นจิตบอกไม่คิดดีกว่าเพราะว่าเขินวานบอก"oa"
ไปเรียกน้องนู๋"เอิร์น"แฟนคลับเชิญเข้ามาพาทักทาย...ว่าไปเรื่อย....... ตามประสาคนมีพันธะ
ความเห็นที่ : 44 เมื่อ : 30 พ.ย. 2548 เวลา 12:49 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
......มีศรัทธาทุ่มเททิ้งท้อแท้ให้เหลือแต่ใจแข็งแกร่งกล้าหาญยืนหยัดยงมั่นคงประจัญบานคงพบพานวันเสร็จสำ
เร็จดี.......หยุดระงับยับยั้งฝังความท้อสืบสานต่อตามติดประชิดถี่เหมือนนักมวยฮึดสู้คู่เวทีหนทางมีคือแช
มป์แง้มประตู........เป็นกำลังใจ...ถ้าไม่ทักว่าถ้าห่างหายถ้า
ความเห็นที่ : 45 เมื่อ : 1 ธ.ค. 2548 เวลา 20:42 น. ตอบโดย Guest_BEST
ตอนนี้ บอร์ดเราเริ่มเหงาอีกแล้วนะครับ ...อือ.....แล้วที่ว่า ถ้าไม่ทักว่าถ้าห่างหาย.....แล้ว ถ้า
อะไรต่อหรอครับบบ...........
ความเห็นที่ : 46 เมื่อ : 2 ธ.ค. 2548 เวลา 09:13 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
เหงาทำไมกันจ๊ะ .........คนคุ้นเคยไม่เคยเหงา เอากลอนเหงาไปอ่านแก้ขัดนะ....แต่งนานแล้ว......
คืนเหงาจันทร์ครึ่งเสี้ยวข้างขึ้นในคืนเหงามองหมู่ดาววาววับระยับจิตคิดถึงคนอยู่ไกลก่อนใกล้ชิดเคยเป็นมิ
ตรยอดดีอยู่ที่ใด.ค่ำคืนนี้น้ำค้างลงพร่างหยดรินลงรดยอดหญ้าและป่าไผ่เหงาสุดเหงาซึมเซาแสนเศร้าใจเธอหายไ
ปเนิ่นนานผ่านพ้นปี.ฝากถามดาวเอาข่าวเขามาบอกอยู่บางกอกแห่งไหนจึงไกลหนีหรือพบหญิงอุษาเริงราตรีจึงไม่มี
เยื่อใยคนไกลตา
เสียงจิ้งหรีดหวีดร้องก้องหวีดหวิวใจลอยลิ่วคิดถึงคะนึงหาล้มตัวนอนกราบหมอนวอนเทวาโปรดเมตตาคนเศร้าเอาเข
าคืน..สงสัยว่าจะเหงายิ่งกว่าเดิม....
หรือจะเอาแนวนี้ถ้าใครเหงาเอาพระธรรมนำมาข่มเป็นดั่งโสมส่องฟ้าพาผ่องศรีสร้างสั่งสมประสบการณ์งานชีวีคงไ
ม่มีวันเหงาเพราะเมางาน...ที่ใจเหงาเพราะเราคิดติดคนอื่นมาชมชื่นรื่นรมย์ผสมสานถ้าอย่างนี้คงเหงาไปอีกนา
นเหมือนอยู่บ้านโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา....
ความเห็นที่ : 47 เมื่อ : 3 ธ.ค. 2548 เวลา 07:39 น. ตอบโดย Guest_BEST
b43: ขอบคุณนะครับ กลอนเหงา ๆ กลอนข่างบนอ่านแล้วยิ่งเหงานะครับบบบ......หรือว่าต้องเอาะธรรมะ
เข้าช่วยแล้วเรา
ความเห็นที่ : 48 เมื่อ : 4 ธ.ค. 2548 เวลา 13:10 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
วันนี้มาเที่ยว ไชยา สุราษฎร์ฯ อิอิ ฝนตกฟ้ามืดมัวม่ารู้ คนอื่น ๆไปไหน
กันบ้างแต่งกลอนสั้นๆๆให้อ่านนคะ
ฝนตกปรอยๆๆท้องฟ้าครึ้มด้วยฝนปนเมฆหมอกคล้ายฟ้าบอกชีวิตลิขิตเหมือนบางครั้งเจออุปสรรคมักมาเยือนประเดี๋ย
วเคลื่อนผ่านไปกลับกลายดีไว้แค่นี้+
ความเห็นที่ : 49 เมื่อ : 5 ธ.ค. 2548 เวลา 14:06 น. ตอบโดย BEST
ขออีกนะครับ ชอบมากๆ คับ
ความเห็นที่ : 50 เมื่อ : 10 ธ.ค. 2548 เวลา 10:03 น. ตอบโดย คนคุ้นเคย
สงสัยชอบจริงแฮะ...bestงั้นเอาอีกบทนะ........สำหรับคนที่ห่างหายกันไปนานๆๆอาการคนรอน่าจะเป็นประมาณนี้.
...เหินห่างหายคล้ายดั่งสั่งลาจากเหมือนน้ำหลากไหลเชี่ยวเป็นเกลียวหมุนเป็นความหมายสลายรักหักการุณสาบสิ
้นสูญสุดแสนแค้นเคืองใจ.....หากฝืนรอต่อไปใจคงแหลกเหมือนหญ้าแฝกหน้าแล้งแห้งเหี่ยวไหม้หมดความหมายคุณค่า
ของป่าไพรตั้งต้นใหม่เลิกรอพอกันที.....อิอิ
ความเห็นที่ : 51 เมื่อ : 10 ธ.ค. 2548 เวลา 21:41 น. ตอบโดย BEST
แบบนี้ไม่เอาคร้าบบบบบ
ความเห็นที่ : 52 เมื่อ : 14 ธ.ค. 2548 เวลา 21:07 น. ตอบโดย - ตอนอวสาน ? -
แจ้งลบกระทู้
